Tagarchief: weeshuizen Belarus

Als ik naar Nederland ga, is de laatste dag in Spanje altijd vreemd. Het is alsof ik afscheid moet nemen van de natuur. Ik ga dan meestal door de campo de berg op tot mijn huis zo ver weg is … Lees verder →

Woensdag was de grote dag voor Rotary Club Oisterwijk. ’s Avonds kwamen alle leden én de sponsoren bijeen om een hapje te eten en te horen wat het resultaat was geworden van het eerste deel van het project voor de … Lees verder →

Voor mijn roman heb ik een locatie nodig. Een kleine stad. Het dichtstbij is Kopyl, ongeveer op 20 km van het internaat. Daar moet ik me ook bij de Militie melden, dus dat komt goed uit. Het blijkt echter meer een … Lees verder →

Het landgoed waarop het internaat staat heette vroeger Ottonovo, naar Otton Narkewitsj-Ljodko die het in het begin van de 19e eeuw kocht en er met zijn gezin ging wonen. Hij bouwde er huizen, boerderijen en graanschuren en plantte er voor … Lees verder →

In Nederland is moederdag in mei, hier in oktober. Overigens een vreemd woord voor in een weeshuis ‘moederdag’. Als je wees bent heb je per definitie geen moeder meer. Hoewel, hier in Kalinovka is dat niet zo. Tot nu toe … Lees verder →

Morgen is het mijn laatste dag hier, woensdag vlieg ik terug. Dit is ook meteen de laatste keer dat ik u lastig val met een bijna dagelijkse blog (het liep iets uit de hand, sorry). Vanaf nu komt er hooguit … Lees verder →

In mijn verblijf dat normaal als isoleerkamer gebruikt wordt is geen warm water en geen spiegel. Voor een slechte scheerder als ik – ik heb er een gigantische hekel aan – hét excuus om het zaakje gewoon te laten groeien. … Lees verder →

Van alle adellijke families in de geschiedenis van Belarus is die van Radzivil veruit het beroemdst. Ze voerden het leger aan in de oorlogen tegen hun buurlanden en op politiek en economisch terrein was hun invloed groot. Ook op het … Lees verder →