BAARD

In mijn verblijf dat normaal als isoleerkamer gebruikt wordt is geen warm water en geen spiegel. Voor een slechte scheerder als ik – ik heb er een gigantische hekel aan – hét excuus om het zaakje gewoon te laten groeien. Maar omdat het er onverzorgd uitziet had ik er voor mijn gastheer een verklaring voor verzonnen: de baard zou er pas af gaan als het eerste hoofdstuk van mijn boek geschreven was. Aha, een soort bijgeloof, dat kende hij. De afgelopen dagen vroeg hij met een steeds bezorgdere blik of het schrijven wel lukte. Ik zei dat het uitstekend ging en dat het lekker opschoot, natuurlijk totaal niet meer denkend aan wat ik hem over mijn niet-scheren gezegd had. Tot gisteren na de zoveelste opmerking de roebel viel. Geluidloos, in Belarus hebben ze alleen papiergeld, geen munten. Dus heb ik me vanmorgen geschoren en ben even later zijn kantoor binnen gestapt. Op zijn gezicht een grote grijns toen hij mijn gladde wangen zag en het ‘dobre outram’ (goede morgen) klonk ineens veel vrolijker.

Dit bericht is geplaatst in Belarus met de tags , , , , , , , . Bookmark de permalink.

3 reacties op BAARD

  1. Andrea Kerstholt schreef:

    Hoi Jose,

    Het feit dat ik nu pas reageer wil niet zeggen dat we je website en weblog niet hebben gelezen en bekeken. Alleen zoals het hier gaat; druk, druk, druk…..Jij moet je daar des te meer realiseren hoe groot de contrasten zijn in de wereld. Met veel belangstelling heb ik ik je weblog gelezen en bewonder je interesse en inzet voor anderen. Het zet me wel aan het denken of wij ook op een of andere manier een bijdrage kunnen leveren. Ik steun een aantal goede doelen waar ik achter kan staan, maar doe nooit mee aan welke grote (tsumani) actie dan ook. Ik wil iets persoonlijks doen en nu jij daar zit is dat misschien een mooie gelegenheid. Maar ik moet er nog wel even over nadenken wat dat zou kunnen zijn. Ideeen?????
    Hoe oud zijn de kinderen die daar zitten en zijn er mogelijkheden om daar iets naar toe te sturen? Verwacht jij bijvoorbeeld nog gasten die iets mee kunnen nemen? Help me even op een spoor en dan kom ik erop terug.

    Heel veel succes en inspiratie aldaar,

    Hartelijke groet, Andrea

  2. Jesse schreef:

    yo daddio!

    kan je ook niet zoon snor laten staan als vroeger? lijkt me cool:P

    naja.. nog paar dagen en dan is het de grote dag! kom je ook?:D
    maar alles goed daarzo?
    Ik ben vandaag een college gevolgd bij de studie muziekwetenschappen.. maar das dus duidelijk niks voor mij! binnenkort ga ik naar de opendag voor industrieel ontwerpen.. je hoort het nog wel van me:P
    succes en niemand houd van scheren 😀

    x

  3. Ellen Brouwers schreef:

    Jose, geweldig mooie verslag al van je ervaringen en bevindingen. Vond het verhaal van de “moeder” erg mooi. Tja, wie of wat is een moeder voor je.
    Zoals je zegt: warmte, aandacht en geborgenheid zijn belangrijk. Fijndat de v erzorgers dit met heel hun hart kunnen overdragen naar de kinderen. Vind je verslag er veel indruk maken. Kan me goed in de situatie verplaatsen. Mede ook door de prachtige fotos. Weet je dat ik het er met Peter Brouwer al eens gehad heb over de cover van het boek? Maar we komen er wel met elkaar op terug. Nog veel sterkte, inspiratie en zonnestralen. Groet uit Oisterwijk van Ellen

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *