Onder het motto “Us Mauroke mot bluve” houdt het verkrijgen van een verblijfsvergunning voor de adolescente, uit Angola afkomstige, maar nu tot en met de zachte ‘g’ volledig ingelimburgerde Mauro de gemoederen binnen het CDA al een week bezig.
En vanzelfsprekend, de verhalen die de nonnekes en missionarissen vroeger op de katholieke en christelijke scholen over het kerstenen van de negerkes in Afrika kwamen vertellen, staan, zoals een waar stukje Cultureel Erfgoed betaamd, nog in het geheugen gegrift van de in vroeger tijden van medechristelijkheid vervulde CDA-ers.
Daarom is het begrijpelijk dat zuidelijke vertegenwoordigers van deze partij in een niet al te ver verleden niet schroomden om hun Mauroke, die als 9-jarige zonder ouders in Nederland was terechtgekomen, te overstelpen met de ene na de andere suggestieve belofte over een permanent verblijf.
Tot zover het verleden, toen Gods Woord nog Wet was – en anders wel multi-interpretabel voor diegenen die zich in de Schrift hadden verdiept -, doofpotten nog en masse aan de clerus geleverd werden en politiek, evenals daglichtschuwe, kerkelijke bestialiteiten, bij voorkeur zaken waren om achter de schermen en in sacristies te bedrijven.
Met deze voorgeschiedenis en de ervaring van 31 jaren draaikonterij achter de rug, leek er dan ook geen vuiltje aan de lucht op het moment dat de CDA, samen met mederegeringspartij VVD en gedoogpartner PVV de glazen hief en op een vruchtbare uitzettingssamenwerking klonk: hun van mededogen overlopende, en zelfs bijna Mauro-identiek Limburgs sprekende minister Leers zou dit varkentje wel even in onschuld wassen; het beetje ophef van een 18-jarige, zwarte jongen in een landschap van voortdurend over landsgrenzen geschopt wordende kinderen zou door zijn toedoen vanzelf weer uitdoven.
Maar tot grote schrik van de partijtop en CDA-ministers bleek de Tweede Kamer fractie hardLeers omdat zij wederom twee dissidenten herbergde, want Ferrier en Koppejan, die na het vorige congres ingebonden hadden, lieten weten pertinent tegen uitzetting te zijn en brachten alle politieke poppetjes aan het dansen. Inhumaan en onmenselijk waren kreten die maar al te grif door de oppositie en dan vooral door de PvdA werden overgenomen met als onkoosjere hamvraag of deze commotie niet meer met politiek opportunisme van doen had dan van begaan zijn met het lot van “Us Mauroke”. Want was het niet dezelfde, nu van de hoogste toren blazende, PvdA wier minister enkele jaren geleden al verklaarde dat Mauro het land uit moest?
Toch bleek er geen hulp van de PvdA voor nodig om het CDA in de peilingen tot een historisch dieptepunt van 11 zetels te laten dalen; het geflikflooi met de blonde, ook in godvruchtig Limburg opgekweekte gedoogpartner, het van dik hout zaagt men planken gedrag en een verdampte illusie van zoiets als christelijk gedachtegoed bleek daarvoor ruim voldoende.
Het Nederlands christendom heeft ons prachtige staaltjes van cultureel erfgoed en traditie geleverd: Sinterklaas, Pasen Kerstmis, een heksenverbranding op zijn tijd – een gebruik dat paus Benedictus tijdens zijn bezoek aan Angola twee jaar geleden weer aan leek te willen moedigen, als je zijn woorden goed naleest – een Paashaas die eieren legt en, als klap op de vuurpijl, een echte politieke partij met vroeger heel veel macht.
Met de nadruk op ‘vroeger’ want sinds afgelopen week lijken me twee zetels meer dan genoeg voor dit stukje folklore.
Een politieke partij in het nauw maakt vaak rare sprongen. Zo ook in dit geval. Befaamd billenknijper Ruud Lubbers werd van stal gehaald voor een oplossing waarbij enerzijds de PVV, en dus de regering, tevreden zou worden gesteld en anderzijds het gezicht, of liever nog de gemoedsrust van het CDA gered zou worden. En deze sluwste aller sluwe CDA-ers, een Verhagen kan nog niet in zijn schaduw staan, kwam met een snood plan: als men toestond dat “Us Mauroke” hier in Nederland een studievisum aan mocht vragen kon hij alsnog blijven! En studiekosten waren geen probleem, Redder Ruud leverde zelfs een geldschieter van CDA-huize die “Us Mauroke” het benodigde studiegeld wilde schenken! De opluchting bij de partijtop was groot, het historisch dieptepunt was in één klap van de baan!
Maar geen appel valt uit het christelijk paradijs of er zit wel een addertje onder het gras. Een buitenlandse student die in Nederland gaat studeren moet een bewustverklaring ondertekenen. Daarmee onderkent hij of zij de voorwaarden waaraan moet worden voldaan om een tijd in Nederland te mogen verblijven en stemt erin toe na de studie het eerste de beste vliegtuig terug naar het geboorteland te zullen nemen.
Met het accepteren van een studievisum en het daaraan verbonden verplicht ondertekenen van deze verklaring tekent Mauro simpel gezegd gewoon zijn verblijfsdoodvonnis.
Maar ja, dan is de CDA weer drie of vier jaar verder.
Blog Items
- Algemeen (25)
- Arthur Findlay College (6)
- Belarus (20)
- Boeken (10)
- gastblog Renata Oosterveen (6)
- Misbruik (21)
- Nieuws (22)
Waarom hebben die pleegouders hem niet geadopteerd. Ze doen ook net of hij een klein kind is. Er komen duizenden van die jongens hier binnen. Is dit geen mensenhandel? Eigen land opbouwen is dat geen optie?
Angolese jongeren zien Nederland als paradijs
Van onze correspondent Hans Moleman − 02/07/02, 00:00
‘Weet je een goede school voor mij in Holland?’ Alberto, een jongen die obert op een van de luxueuze terrassen aan het strand van Luanda, wil weg uit zijn land….
Nederland, zo gaat het verhaal onder jongeren in de Angolese hoofdstad, is de ideale bestemming voor wie zijn treurige geboorteland de rug wil toekeren. Een dak boven je hoofd, eten, kleding, medische zorg, scholing, en allemaal gratis: dat is Holanda. Het klinkt als een paradijs voor wie uit een oord als Angola komt, met zijn jarenlange burgeroorlog en falende, corrupte overheid.
Alberto weet nog niet dat de Nederlandse regering de bakens heeft verzet. Het moet afgelopen zijn met de goede naam als economisch asielland. Hoe populair Nederland is in Luanda blijkt uit de statistieken: Angola schoot eerder dit jaar omhoog naar de eerste plaats. Er zitten inmiddels zo’n 4500 Angolese AMA’s – minderjarige asielzoekers – in Nederland. Bijna de helft van alle Angolezen die naar de Europese Unie trekken gaat naar Nederland.
De snelle toestroom uit Angola heeft de typerende trekken van een goed georganiseerde mensensmokkel, zoals die eerder ook zichtbaar was uit landen als China en Irak. Bronnen in Luanda bevestigen dat er de afgelopen anderhalf jaar een syndicaat opereerde dat duizenden Angolezen van dienst was.
Uit gesprekken die een adviseur van de COA, de organisatie belast met de opvang van asielzoekers, voerde met jonge Angolezen in Nederland, blijkt de eenvoudige aanpak. ‘Een man nam me mee het vliegtuig in en we kwamen ’s nachts aan op een groot vliegveld. Daarna werd ik meegenomen in een auto en in Nederland bij de politie afgezet’, luidt zijn rapportage.
In Angola is de route naar Nederland een publiek geheim. Wie circa vierduizend dollar betaalt, kan bij de smokkelorganisatie een geheel verzorgde reis kopen. Paspoort plus visum, vliegticket Luanda-Lissabon, wegtransport Lissabon-Nederland. Het syndicaat omvat in Angola ‘flexibele’ ambtenaren (Angolese en Portugese) die paspoort en visum regelen.
De Boeing 747 van Linhas Aereas de Angola moet regelmatig goed zijn gevuld met ‘Holland-gangers’. De Jumbo vliegt drie keer per week naar Lissabon. Eenmaal daar konden de Angolezen ongehinderd doorreizen naar de voorgespiegelde model-opvang in Nederland. Veel beter dan in Portugal, het land waarmee Angola door koloniale geschiedenis en taal nauw is verbonden.
Nederland studeert op een actief terugkeerbeleid. Dat is eenvoudiger geworden omdat drie maanden geleden een vredesakkoord werd getekend tussen de MPLA-regering van president José Eduardo dos Santos en de Unita-rebellen, na de dood van rebellenleider Jonas Savimbi. Het binnenland van Angola is weer veilig geworden, waardoor steeds meer interne vluchtelingen (circa een kwart van de veertien miljoen Angolezen) zich opmaken om naar huis te gaan.
De meeste Angolezen in Nederland zijn overigens niet gevlucht voor de burgeroorlog. Het zijn economische migranten, op zoek naar een betere toekomst. De Angola-kenner van de COA, zich baserend op jarenlange ervaring in de ontwikkelingssector: ‘Het zijn geen arme vluchtelingen uit het binnenland. Deze jongeren weten dat ze, eenmaal in Nederland toegelaten, met overheidssteun een goede opleiding kunnen volgen.’
In Luanda kost een goede school al snel tweeduizend dollar per jaar. De vierduizend dollar voor de reis naar Nederland is dus een goede investering en de familie heeft een voorpost in een van de rijkste regio’s ter wereld.
De COA-adviseur pleit bij verplichte terugkeer voor een goede begeleiding. In Nederland moeten de Angolese jongeren een praktisch vak leren op de AMA-campussen die de overheid wil oprichten. In Angola zou met Nederlandse hulp verdere scholing of werk in het vooruitzicht moeten worden gesteld, om te voorkomen dat de jongeren in Europa in de illegaliteit verdwijnen.
Beste Wim Balijon,
Je legt heel terecht de vinger op de gevoelige plek, ons toelatingsbeleid in deze klopt natuurlijk van geen kanten en noodt uit tot misbruik.
Ik beweer ook niet dat Mauro zou moeten blijven. Ik vind alleen dat de politiek niet zo met kinderen en/of volwassenen mag sollen.
Hoi José,
Lang niet gezien of gehoord. Onderschrijf de kern van je gedachte geheel. Wat het CDA nu uitvreet, grenst aan het onbetamelijke. Zoals je waarschijnlijk wel weet, heb ik nog steeds ruimte voor een (kleine)column in de plaatselijke krant. Ik stuur je nu mijn laatste hierbij separaat toe, om te tonen hoe ik er over denk.
groetjes
Fred
De wereld globaliseert, de migratie is enorm. Westerse gelukzoekers die over de aardbol uitzwermen omdat ergens anders het gras groener is, of soms liever in Spanje wonen, of de Thaise vrouwen lekkerder vinden. Maar wij komen uit een gespreid bedje, en als de nood aan de man komt in den vreemde, duiken we gewoon weer terug en laten ons toestoppen door onze welvaartsdeken.
Mijn familie is 60 jaar geleden hals over kop vertrokken omdat de politieke situatie in het land van herkomst hun leven in de waagschaal stelde. Alles hebben zij achter moeten laten op zoek naar veiligheid en economische zekerheid. Dat was geen vrije keuze. Maar een vader en een moeder van 6 kinderen maakt zo’n keuze omdat hun kinderen de toekomst hebben. Was het niet een enorme daad uit liefde van Mauro’s biologische moeder om haar jonge kind te laten vertrekken naar elders, waar de bomen tot in de hemel groeien? Ik ga er dan vanuit dat deze moeder van haar kind hield.
Vluchtelingen, al dan niet economische, zijn mensen. En dienen menswaardig behandeld te worden. Ik ben het volkomen met José eens dat er niet gesold mag worden met deze mensen als ware de regels in dit land een flipperkast en zij het balletje. Generaal pardon voor alle Mauro’s en duidelijkheid voor iedereen die aan onze landsgrenzen klopt.
Is niet iedereen op zoek naar het beste voor hemzelf?
Beste Mauro, Als ze jou het land uit willen zetten, neem maar contact met mij op 072 5616319 en je mag bij mij onderduiken. Wij laten jou niet stikken omdat die GEBLONDEERDE PRINS CARANVAL UIT VENLO dat vind. Ook al die andere politici met hun slappe knietjes, SCHAAM JE.
Waar is de menselijkheid? Wat betekend die C van CDA?