Eind 2007 verbleef ik een tijdje in het Kopylskaja Skola internaat in Belarus. (wil je daar meer over weten, er staan een aantal blogs over mijn verblijf aldaar hier op de site)
De gesprekken die ik daar met de kinderen had hebben uiteindelijk geleid tot dit boek.
De kinderen hebben ook model gestaan voor de hoofdrolspelers van dit verhaal.
Om die reden heb ik de interviews dan ook in het boek opgenomen.
Want ik ben ontzettend trots op hen.
José Hennekam
Jan Terlouw: “Onder de moeilijkste omstandigheden zie je mensen – in dit geval weeskinderen- toch initiatieven nemen. Dat optimisme lees je in het boek.”
“Pjotr heeft onaangename trekjes. Komt dat door zijn moeilijke kinderjaren of zit het verankerd in zijn genen? Komt het goed met hem? Dat mag de lezer zelf beslissen. Ik hoop dat het boek succesvol is en dat het veel leesplezier geeft waar alle aanleiding voor is.”
Wiesje Eppinga (Domeinspecialist Voortgezet Onderwijs bij Bibliotheken Súd Fryslân): “Ik heb Het Ooievaarsnest (Pjotrs borsjt) met veel aandacht en plezier gelezen. Het is een aangrijpend verhaal en het blijft je vasthouden tot het einde.”
Crotomb: Het is zielig en ontroerend dat Pjotr nooit is opgegroeid met de liefde van zijn vader en moeder, hij heeft overal zelf voor moeten vechten. Het verhaal is daardoor ook totaal niet herkenbaar van wat wij hier gewend zijn en dit maakt het boek ook zo verrassend. Ik vind het een indrukwekkend boek, en zou het zeker aanraden. Je wordt meegenomen in een andere leefstijl en cultuur, maar het is José Hennekam gelukt het verhaal zo te schrijven dat je jezelf erin kan plaatsen, dat je kunt meeleven met Pjotr. Dit boek heeft me ertoe gezet, na te denken hoe goed wij het hier wel niet hebben, maar ook te realiseren dat het daar er echt zo aan toe kan gaan. Mijn advies voor de lezers die dit boek nog niet gelezen hebben: Lees het!
