Cataplana

Sommige dingen overvallen je.

Na ruim twee maanden zwoegen en zweten omdat Pjotrs borsjt half november het levenslicht moet zien en de zomer in Spanje besloten had zich niet keurig aan de maximale 35 graden die we afgesproken hadden te houden, zat mijn haar me ineens in de weg.

Het uit de borstel pulken van de grijze dotten ’s ochtends deed me aan kippenplukken denken en toen ik in de spiegel keek zag ik de Mona Lisa. Kortom, mijn kapsel moest hoognodig bijgeknipt worden (wie dat ooit verzonnen heeft… er moet wat af, niet bij).

Nu hebben kappers hier de neiging te moeten bewijzen dat Andalusia vroeger agrarisch was. Ze bezigen nog net niet de aloude Hollandse pispotmethode, maar het komt er vaak wel heel dicht bij.

Daarom was ik dan ook hooglijk verbaasd toen ik in Velez, op zoek naar een visboer die zich volgens ingewijden qua kwaliteit met de vismarkt in Malaga kon meten, plotseling voor een paars omlijste ruit stond en binnen achter een kappersstoel een jongeman zag wiens haarlengte dat van Maurice zou doen verbleken (voor niet ingewijden: Maurice is de vriend van Marleen – de beste, én gezelligste! kapster van Vlissingen – en draagt zijn krullen tot ruim over zijn brede schouderpartij).

Ik aarzelde: zou ik de gok nemen?

Met mijn hart kloppend in mijn keel loerde ik nogmaals naar binnen. Uit een deur achter in de zaak kwam een jongedame. Haar uitbundige kapsel vertoonde nog de meeste gelijkenis met de veelkleurige plumeau die ik vorige week voor 1,50 euro bij de Lidl gekocht had.

Dit begon er toch echt vertrouwwekkend uit te zien!

Het waren echter de twee stuks langharig tuig die op de leren bank op hun knipbeurt zaten te wachten die me over de streep trokken. Als zij hier naar binnen durfden…

Een half uurtje later zat ik in de stoel en zei ik de jongeman achter me dat er niet meer dan een paar centimeter af mocht. Anders zou mijn lief me vermoorden, voegde ik er met een knipoog aan toe. Gelach in de gehele tent, blijkbaar kenden ze in Velez het begrip matadora nog niet.

Na twintig minuten knippen – met speldjes die verzet werden, verstuivers die de boel nat hielden en een meer dan serieus gezicht met een voorhoofd waar het inspanningszweet vanaf parelde – werd mij plots gevraagd of het zo kort genoeg was of dat er nog wat af moest.

Opgeschrikt uit mijn gedachten – een nieuwe uitgeverij, arroba, het uitkomen van twee nieuwe boeken, Ana-Lyse en Pjotrs borsjt, en over twee weken de lancering van een nieuwe website houden je hersens wel bezig, kan ik u vertellen –  keek ik in de spiegel.

Het bleek moeilijk te beoordelen, alles was nog naar achteren gekamd. Daarom de nektest dus maar. Ik voelde achter me en meteen rees het bange vermoeden dat de roots van mijn kapper bij een slagers – ‘mag het ietsjes meer zijn?’ – geslacht lagen.

Dus zei ik dat het zo prima was en wilde opstaan.
Nee, blijven zitten, het moest nog even nagewassen worden.
Tijdens het wassen begon ik helemaal onraad te ruiken, zo langzamerhand weet je wel hoe lange haren voelen als iemand er met zijn vingers doorheen gaat.

Na het droogwrijven werd mijn ergste vrees bewaarheid. Mijn haar was niet naar achteren gekamd geweest, het was gewoon alles wat er nog aanzat!
Diep ongelukkig heb ik net een wijntje voor mezelf ingeschonken. Naar eerst op internet de huurmogelijkheden van een boerka onderzocht te hebben heb ik  besloten Renata te vragen volgende week als ze me van het station haalt haar zonnebril op te zetten. Dat gecombineerd met haar nachtblindheid zal de bittere pil hopelijk een beetje verzachten.

Direct ga ik cataplana klaar maken, want die visboer heb ik uiteindelijk ook gevonden.

Puur bij toeval is het voor vandaag een heel toepasselijk gerecht.

Net als een kapper, verrast het resultaat je telkens weer.

Recept voor een heerlijke vis-cataplana voor 2-3 personen voor Bad Hair Days

Benodigdheden:

Cataplana pan (bij gebrek daaraan kunt u eventueel ook een andere pan nemen, als hij maar goed afsluitbaar is en de warmte goed geleid)

3 flinke aardappels (geschild en in de lengterichting in vieren)

1 paprika (het liefst van vel ontdaan)

4 tomaten (in vieren)

1 grote ui (in ringen)

2 ons chorizo (in blokjes, wel goede nemen)

bladpeterselie (krul is voor decoratie, blad is veel lekkerder)

visbouillonblokje (verkruimeld)

4 ons visfilet (maakt niet uit welke)

olijfolie (goede kwaliteit betaalt zich uit)

hand gekookte mosselen (eventueel)

hand ongekookte gambas (hoe groter hoe beter)

droge witte wijn (Rueda heeft mijn voorkeur)

peper

 

Kook de aardappels 10 minuten in wat zout.

Leg ze in de cataplana pan en bedek ze met de paprika, tomaten, ui en chorizo. Verdeel er de peterselie en de visbouillon over en leg daar de visfilet op. Bestrooi met peper. Sprenkel een flinke scheut olijfolie over de filets en wacht een paar minuten om hem erin te later trekken. Giet daarna de wijn (twee a drie glazen) bij het geheel.

Pan dicht en 10 minuten op hoog vuur.

Til het deksel even op, doe er de mosselen en gambas bij, en laat het geheel nog circa 5 minuten koken. De kooktijd hangt af van de dikte van de filets.

Smakelijk eten!

 

P.S. Mocht u wat overhouden, een dag later met wat extra bouillon hebt u een heerlijk soepje!

Dit bericht is geplaatst in Algemeen met de tags . Bookmark de permalink.

2 reacties op Cataplana

  1. 1. Lu zegt:
    25 september 2010 om 10:30
    Foto!!!!!!!!!!!!
    Uw gade is al helemaal in alle staten, dat wordt slapen op de bank José… For oldtimes sake (december 2006).

    2. Frans zegt:
    25 september 2010 om 14:01
    Leuke blog alleen mis ik de foto van je nieuwe kapsel. Ik zal dus moeten wachten totdat we je weer tegenkomen in Zeeland.

    3. Viathou en James zegt:
    25 september 2010 om 17:52
    Ja hoor, nou maak je ons lekker met een prachtig verhaal, maar het resultaat laat je niet zien! Dat betekent dat je als de wiedeweerga naar Den Haag moet komen om het te tonen. Fijn dat je twee kinderen binnenkort het daglicht gaan zien. Ben reuze benieuwd.

    4. ellen zegt:
    25 september 2010 om 21:01
    ik wil ook een foto zien!!!!!!!
    Niet zo flauw josé
    O en voor het geval Renatata je niet herkent…… gewoon je oude sandalen aan doen hahaha
    dikke zoen
    el

    5. Karin zegt:
    25 september 2010 om 21:40
    Voortaan dus maar beter plannen en bij Marleen naar de kapper!
    Ik heb hier hetzelfde probleem…ik durf echt niet te gaan. Heb echter nog een echte ouderwetse knipschaar en doe het dus zelf.
    De saloneigenaar waar ik sinds kort werk is kapper, en heeft al voorgesteld dat hij wel even een leuk coupje voor me in elkaar kan flanzen. “Ne touche pas mon cheveux!!”

    6. ellen españa zegt:
    27 september 2010 om 12:57
    Hola José:
    Klinkt goed die cataplana, ik ga het proberen, maar zou eigenlijk beter gewoon langs moeten komen, ja het gaat er nog een keer van komen hoor!

    Succes met “el bautizo” van de boeken.

    Beso,
    Ellen

  2. Ellen schreef:

    We hebben weer een goed recept voor een heerlijk etentje in de meer dan geweldige finca!!
    We kunnen bijna niet omschrijven hoe geweldig het hier is. Wat een rijkdom! Bedankt dat jullie je huis beschikbaar stellen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *