ONWEER

Soms kan het hier in Andalucia gigantisch te keer gaan. Zoals afgelopen vrijdagnacht. Je kon het ’s avonds aan de lucht al zien aankomen. Wel schitterend licht overigens.

Om half 4 ’s nachts was het zo’n geweld van bliksem en donder dat ik ben opgestaan en met een plaid buiten op de gaanderij ben gaan zitten kijken naar de bliksemflitsen die me letterlijk links en rechts om de oren vlogen. Het was een fantastisch gezicht, vuurwerk van de natuur op zijn best. En ik kon de bomen en planten bijna horen genieten van al het regenwater.
De volgende dag was ik wat minder enthousiast. De weg vanaf mijn huis naar de bewoonde wereld was nagenoeg onbegaanbaar ondanks de 4-wheel drive. Beneden in het dal bleek een groot deel van de avocado-oogst van dit jaar verloren te zijn gegaan. Mijn vriend Paco uit Nerja die twee jaar geleden nieuwe bomen heeft geplant kan weer opnieuw beginnen, er is niets meer van over.
Terug thuis was ik benieuwd naar de reacties op mijn nieuwe website. Maar er was geen internet. Toen ik naar de provider belde bleek dat voor de hele streek te gelden.
‘La tormenta señor. Maandag wordt het gemaakt.’
Daar ging mijn plannetje om de hele dag informatie over Belarus van het internet te halen.
Het was echter schitterend weer en er hingen nog heel veel amandelen aan de bomen dus heb ik mijn werkbroek aangetrokken – er staan nogal veel verdroogde distels op mijn land – en ben gaan plukken. Ik had me voorgenomen door te gaan tot het bassin van mijn fontein vol was. Een beetje overmoedig, er bleken wel heel veel amandelen in te passen. Maar toch ben ik een eind gekomen en dat van slechts 3 bomen.

Nog 86 bomen te gaan. Misschien moet ik maar een plukteam uitnodigen. Ook straks voor de olijven zou dat niet gek zijn. Kan iedereen zijn eigen olijfolie persen. (onbespoten en koudgeperst)
Wonder boven wonder deed vanmorgen het internet het plotseling weer. Waarschijnlijk hadden zoveel mensen geklaagd dat er iemand is gaan overwerken. Dat gebeurt niet vaak hier, het weekend is heilig.
Om 11 uur kwamen Gerrit Siersema en Gerald Mettam op bezoek. Ze zijn van Touch-Amsterdam (www.touch-amsterdam.com) en geven samen met een aantal andere masseurs al jaren uitstekende massagecursussen voor beginners en gevorderden. Het is de bedoeling dat ze dat in 2008 ook in mijn huis in Spanje gaan doen. Het hoe en wat, schrijf ik nog wel als het zover is.
Gerrit is ook biologisch tuinder en omdat ik bezig ben mijn biologische moestuin verder op te zetten heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om hem de oren van het hoofd te vragen.
Gerald is naast masseur vertaler. Zijn moedertaal is Engels. Toen ik hem vertelde van het Belarus-project was hij zo enthousiast dat hij spontaan aanbood het boek straks gratis en voor niets in het Engels te vertalen. Een fantastisch aanbod, zeker als we in Engeland of de USA een Rotary-club zouden kunnen vinden die het project ook op wil pakken.
Het geheel begint dus steeds meer body te krijgen.