TROTS OP JET BUSSEMAKER

Google blijft een fantastisch stuk gereedschap. Ik had dit keer over de brandstofprijs willen schrijven en alles wat daarmee samenhangt. Protesterende vrachtwagenchauffeurs op de rand van bankroet terwijl ze de hogere dieselprijs gewoon aan je doorberekenen als je wat te vervoeren hebt, steen en been klagende autobezitters aan de pomp die je even later met 150 kilometer per uur in hun SUVige troeteldier voorbij scheuren, Wouter Bos die met een uitgestreken gezicht zegt dat hij de brandstofaccijns niet kan verlagen omdat er anders een gat in de begroting valt waar de ‘sociaal zwakkeren’ dooreen zullen tuimelen. Zou hij niet weten dat een Joint Fight Strikertje minder dit gat ook dicht? Ik wilde mijn blog beginnen met wat Nederlandse gezegdes over olie en googlede ze dus even op. Olie op de golven, olie in het vuur, alleen een piepend wiel krijgt olie, uit een olievat zal mijn geen wijn tappen, we hebben er nogal wat in onze taal. Een van de zoekresultaten veroorzaakte echter een kettingbotsing in mijn gedachtestroom: Roomser, kath(olie)ker dan de paus willen zijn. Ineens moest ik terugdenken aan de discussie gisteravond bij Knevel & Van den Brink (EO) waarin een schijnheilige Mark Rutte politieke munt probeerde te slaan uit de embryobrief van staatssecretaris Jet Bussemaker (Volksgezondheid). Verwacht deze VVD-voorman nu echt dat Nederlanders zo oliedom zijn dat zijn zelfgenoegzaam omkrullende mondhoeken niet worden opgemerkt? Niet dat D66 of GroenLinks het er beter van afbrengen overigens, bij hen zag je in de actualiteitenrubrieken een soortgelijke bekkentrekkerij. En wat te denken van Jan Peter Balkenende die in het Journaal glimmend staat te verkondigen blij te zijn met de stap van staatssecretaris Bussemaker om de Tweede Kamer een nieuwe brief te sturen. Alsof heel Nederland niet weet dat ze daartoe gedwongen is door het kabinet. Partijpolitiek over zo’n gevoelig onderwerp, waar zijn we in hemelsnaam mee bezig?

Nee, geeft mij maar Jet Bussemaker. Ze zegt en schrijft tenminste wat ze vindt en dat ze daarbij gelijk een oli(e)fant in een porseleinen coalitie voor de nodige omvergeworpen (schijn)heilige huisjes zorgt, wist ze natuurlijk van tevoren. Dat straalde van haar gezicht af toen ze daarover een vraag van een journalist beantwoordde. Ze had lak aan de politiek toen ze haar embryobrief stuurde, voor haar waren de wensouders die nu naar België moesten veel belangrijker. Mensen met een erfelijke kanker helpen, die het toch al heel moeilijk hebben en graag een kind willen, moesten gewoon geholpen worden. Dat Bussemaker vandaag buigt voor de druk van de ChristenUnie kan je uitleggen als lafheid. Waarom treed ze niet af, zou je zeggen. Ik denk dat ze dat niet doet omdat ze weet dat er dan een jaknikker voor haar in de plaats komt, iemand die tevoren door Rouvoet, en hoogstwaarschijnlijk ook Balkende, zo gescreend wordt dat het voor dit kabinet te gevoelige onderwerp nooit meer boven tafel komt. Jet is een slimme meid, ze heeft dan wel niet bereikt wat ze wilde, maar de kranten staan wel vol over de moraal van de ChristenUnie en dat is in elk geval een begin.

Wat de embryoselectie betreft vind ik dat iedereen dat voor zichzelf moet beslissen. Daar heeft een ander niets mee te maken. Een discussie over de medisch-ethische aspecten en daarna procedureregels opstellen zoals bij euthanasie en abortus, prima, op die manier is er voor alle betrokkenen tijd en ruimte om eerst na te denken en hou je de vinger aan de pols. Verder is het dan een kwestie van geweten.

Pre-embryo’s die door ivf tot stand zijn gekomen worden overigens al geselecteerd op ernstige spierziekten en hersenaandoeningen die uitzicht geven op een kort en ellendig leven. Alleen de gezonde meisjes of jongetjes in wording krijgen een plekje in de baarmoeder, de mindere cellenklompjes – meer is het niet – verdwijnen in de afvalemmer. Wat Bussemaker voor ogen had was het uitbreiden van die selectiemogelijkheid met een ernstige vorm van borstkanker wat jaarlijks volgens ingewijden hooguit tot een handvol extra weggegooide pre-embryo’s zal leiden maar wel ontzettend veel leed zal besparen.

“Is er nog wel ruimte voor mensen met ziektes, handicaps en aangeboren afwijkingen?’ vroeg de ChristenUnie zich af in een persbericht. Alsof het daar hierbij om gaat. Het liefst zou ik tegen Rouvoet willen zeggen: “Als God niet wilt dat we bij reageerbuisbevruchting preventief ingrijpen, dan had hij ons maar zo moeten scheppen dat het niet mogelijk is.”

In een democratie behoren Kerk en Staat per definitie van elkaar gescheiden te zijn anders verlies je het predicaat democratie. Toen de christenfundamentalisten in het kabinet kwamen had ik mijn twijfels of Nederland dat als een democratisch land wel kon maken. Nu blijkt dat we dat inderdaad niet kunnen. Wouter Bos is net zo erg als Mark Rutte, maar als hij in dit geval de kans had aangegrepen om het christelijke fundamentalisme uit de Nederlandse politiek te verwijderen door het kabinet naar huis te sturen dan had hij veel stemmen geworven en had ik het hem nog gegund ook. Partijpolitiek of niet. En Jet Bussemaker mag in het volgende kabinet van mij minister worden, van welk departement dan ook. Dan wordt onze regering misschien eindelijk een geoliede machine die als smeermiddel voor de Nederlandse samenleving kan dienen. En voor die olie wil ik dan best accijns betalen.